Migdałki móżdżku (ang. cerebellar tonsils), to struktury anatomiczne w mózgowiu, a dokładniej w tylno-dolnej części móżdżku.
To część mózgowia odpowiedzialna głównie za:
-koordynację ruchową,
-utrzymanie równowagi,
-pewne funkcje poznawcze.
Móżdżek stanowi około 10% masy mózgu, waży około 150 g, zbudowany jest:
– z 2 półkul, podzielonych na mniejsze płaciki,
– części środkowe zwanej robakiem (vermis).
Komunikuje się z innymi strukturami mózgu przez tzw. konary móżdżku:
-górny,
-środkowy,
-dolny.
Migdałki móżdżku są położone w pobliżu otworu wielkiego (foramen magnum) w czaszce, przez który rdzeń przedłużony (medulla oblongata) łączu mózg z rdzeniem kręgowym.
Rdzeń przedłużony to jedna z najważniejszych struktur całego ośrodkowego układu nerwowego. Znajdują się w nim najważniejsze dla życia ośrodki w tym :
oddechowy, naczynioruchowy, sercowy, ssania, kaszlu, kichania, wymiotny, połykania.
W niektórych przypadkach, na przykład przy schorzeniach takich jak Arnold Chiari Malformation, migdałki móżdżku mogą ulegać przemieszczeniu w kierunku otworu, co może prowadzić do ucisku na struktury układu nerwowego i wywoływać różnorodne objawy neurologiczne.
To tzw. wgłobienie się migdałków móżdżku.
Jest 6 stopni wgłobienia się a objawy z tego wynikające zależne są od stopnia ucisku, rozpoznaje się go już przy wgłobieniu na 5 mm (1stopień)
Zainteresowanym tematem polecam moją książkę:
„Z Pamiętnika Ordynatora”,
w której ten temat szeroko opisałam, omawiając przyczyny, objawy, sposoby leczenia i rokowanie.
Podsumowując, migdałki móżdżku to ważne struktury w mózgowiu, które pełnią istotną rolę w kontroli ruchowej i utrzymaniu równowagi.