Szumy uszne to nieprzyjemna dolegliwość, bardzo często zgłaszana przez pacjentów.
Określana jako piski, szumy, dzwonienie, szelesty, syczenie, tykanie, które najbardziej słyszalne są w ciszy. Szumy uszne są więc wielokrotnie powodem trudności w zasypianiu, a brak snu powoduje kolejne konsekwencje zdrowotne.
Mogą być także powodem gorszego funkcjonowania w życiu codziennym, nerwicy czy nawet depresji.
Szum może występować stale, z przerwami, może być obecny obustronnie lub tylko po jednej ze stron.
Szumom usznym mogą towarzyszyć zawroty głowy.
Szumy uszne to nie jest choroba. Jest to objaw, który może występować z wielu powodów.
Niestety nie ma metod pozwalających ocenić i zobiektywizować stopień nasilenia objawu, podobnie jak wielokrotnie nie udaje się ustalić przyczyny ich występowania. Wtedy najtrudniej jest pomóc choremu.
Istnieje wiele powodów występowania szumów usznych. Najczęściej kojarzy się istnienie szumów usznych z chorobą ucha i w istocie często jest to właśnie przyczyną ich występowania.
Przyczyny szumów usznych
- Głównie przyczyny to zmiany w obrębie ucha(zapalne, pozabiegowe w przebiegu otosklerozy, po urazie). Są też objawem choroby Menierea, dlatego zwykle konieczna jest wizyta u laryngologa.
- Drugim powodem są zmiany organiczne w ośrodkowych układzie nerwowym (guz, udar, krwotok, stan zapalny itp.)
- Trzecim powodem są niektóre leki, których stosowanie wyzwala to odczucie (salicylany, antybiotyki aminoglikozydowe, chinina, niektóre leki przeciwnowotworowe, antydepresyjne).
- Czwartym powodem jest zbyt wysokie ciśnienie tętnicze krwi.
- Piątym powodem jest przewlekła ekspozycja na hałas, np.słuchanie zbyt głośnej muzyki).
- Kolejnym powodem jest przewlekły, silny stres.
- Zaburzenia naczyniowe, jedna z częstszych przyczyn jako konsekwencja miażdżycy, cukrzycy, nadciśnienia, otyłości, zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa odcinka szyjnego, urazów głowy lub szyi.
- Zmiany w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego.
- Mogą być jednym z objawów w stwardnieniu rozsianym,
Jak więc widać to objaw o wielorakiej etiologii, którego częstość występowania narasta z wiekiem, (miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie, otyłość, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa).
Rozpoznanie
Stawia się na podstawie dokładnego wywiadu.
Określa się czy problem jest ostry, podostry czy przewlekły, co ustala się na podstawia czasu trwania objawu.
Szumy wymagają konsultacji lekarza laryngologa, neurologa, czasem stomatologa.
Wykluczenie miejscowej przyczyny problemu (ucho), każe wykonywać dalsze badania:
– laboratoryjne (zwłaszcza profil lipidowy, poziom glukozy, morfologia),
– obrazowe (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny),
– dopplerowskie(przepływy w naczyniach szyjnych i kręgowych, wewnątrzczaszkowych),
– kontroliciśnienia tętniczego krwi.
Leczenie
Nie ma jednego sposobu postępowania, bo przyczyny są bardzo różne.
Leki stosowane to postępowanie mające na celu zmniejszenie objawu-to głównie leki poprawiające krążenie mózgowe, czasem sedatywne, lub rozluźniające napięcie mięśni.
Najważniejsze i najskuteczniejsze to starać się rozpoznać przyczynę a wtedy w miarę możliwości ja wyeliminować (wyeliminować stres, ograniczyć hałas, zmienić leki, jeżeli są powodem szumów, leczyć otyłość, zwiększyć ilość codziennego ruchu, uregulować ciśnienie tętnicze, itp.).
Najważniejsze to zapobiegać, bo jeżeli szumy są już konsekwencją chorób przewlekłych, to nie ma możliwości, aby je wyleczyć.
Jak zapobiegać, jak to robić?
Polecam mój poradnik dla pacjentów „Daj szansę zdrowiu”.